- қымқырушы
- зат. Ұрлаушы, жымқырушы. \≈ Қ ы м қ ы р у ш ы ұсталды.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
ақырушы — зат. Ақырған адам … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
муәзин — зат. Азан, шақырушы, мәзін … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
азашы — зат. этногр. Аза тұтушы, қайғырушы. Ұлы жүз, кіші жүз а з а ш ы л а р ы әдеп сақтап, араларынан бірер жастарын жіберген (С. Жүнісов, Ақан сері, 2, 13) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
зәуі — түсті. Сәті (жолы) түсті, реті келді. Бұрын Бөрібек з ә у і т ү с і п келгенде осынау нағашылары кезектесіп, жорабозаға шақырушы еді (Т. Әлімқұлов, Көкек айы, 35) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мәзін — зат. д і н и. Муфтидан кейінгі діни лауазым; азан шақырушы. Бірақ, шындыққа келсек, қазақ қауымы үшін молда, сопы, м ә з і н, қари, қалпе, дәруіштерің ешқандай еңбек қалдырмапты. (Ж.Молдағалиев, Алғ. қоңырау, 118). Халфе, қари, м ә з і н сияқты… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мүсәлла — зат. көне. Құрбан айт кезінде берілетін арнайы сусын. Бұрын Бөрібек зәуі түсіп келгенде осынау нағашылары кезектесіп, жорабозаға шақырушы еді. Енді көпіршіген м ү с а л л а ұсынады (Т.Әлімқұлов, Көкек айы, 35) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі